nakarmić się

См. также в других словарях:

• nakarmić — dk VIa, nakarmićmię, nakarmićmisz, nakarmićkarm, nakarmićmił, nakarmićmiony «dać komuś jeść (do syta), dać jeść zwierzętom» Nakarmić dzieci. Nakarmione kotki, prosięta. nakarmić się rzad. strona zwrotna czas. nakarmić Można się tym z łatwością… …   Słownik języka polskiego

• napaść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. napaśćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nagły atak, nieoczekiwane napadnięcie (często zbrojne) na kogoś lub na coś, ze złymi, wrogimi zamiarami : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• popaść — I dk Vc, popaśćpadnę, popaśćpadniesz, popaśćpadnij, popaśćpadł, popaśćpadłszy popadać ndk I, popaśćam, popaśćasz, popaśćają, popaśćaj, popaśćał 1. «wpaść, dostać się w coś, zostać opanowanym przez coś; pogrążyć się w czymś» Popaść w tarapaty, w… …   Słownik języka polskiego

• napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

• nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci …   Słownik języka polskiego

• przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści …   Słownik języka polskiego

• opchać — dk I, opchaćam, opchaćasz, opchaćają, opchaćaj, opchaćał, opchaćany opychać ndk I, opchaćam, opchaćasz, opchaćają, opchaćaj, opchaćał, opchaćany, pot. «nakarmić zbyt obficie, za dużo» ◊ posp. Opychać kałdun, brzuch «najadać się» opchać się… …   Słownik języka polskiego

• bydlę — n IV, D. bydlęęcia; lm M. bydlęęta, D. bydlęląt 1. «rogate przeżuwające zwierzę domowe (zwykle o krowie, wole, cielęciu)» Mocne, ogromne, pociągowe, robocze bydlę. Nakarmić, napoić bydlęta. 2. pot. «zwierzę w ogóle» Pies to mądre bydlę. ◊ posp.… …   Słownik języka polskiego

• dokarmić — dk VIa, dokarmićmię, dokarmićmisz, dokarmićkarm, dokarmićmił, dokarmićmiony dokarmiać ndk I, dokarmićam, dokarmićasz, dokarmićają, dokarmićaj, dokarmićał, dokarmićany «nakarmić dodatkowo, dożywić; skończyć czynność karmienia» Dokarmić dziecko.… …   Słownik języka polskiego